Kalkulator momentu pędu
Kalkulator pędu. Oblicza masę, prędkość lub pęd zgodnie z wzorem na pęd.

Kalkulacje#

masa (m)
<=
prędkość (V)
<=
pęd (p)
=>

Trochę informacji#

  • Pęd jest wielkością wektorową. Zwrot i kierunek pędu jest taki sam jak prędkość ciała.
  • Pęd nie ma swojej własnej jednostki w układzie SI. Zamiast niej używa się jednostek pochodnych np. kilogram razy metr przez sekundę:
    kg×ms\dfrac{kg \times m}{s}
    lub niuton razy sekunda (niutonosekunda):
    N×sN \times s
  • Pęd układu złożonego z wielu ciał (podukładów) jest sumą (wektorową) pędów poszczególnych ciał (podukładów).
  • Jeżeli suma sił zewnętrznych w układzie inercjalnym wynosi zero, to pęd układu jest stały. Innymi słowy, pęd zmienia się wtedy i tylko wtedy, gdy w układzie działają niezrównoważone siły. Reguła ta jest znana jako zasada zachowania pędu.
  • W fizyce klasycznej znajomość pędów i położeń wszystkich cząstek w pewnym momencie czasu t0 całkowicie definiuje stan układu. Co więcej, rozwiązując równania ruchu możemy obliczyć ów stan w dowolnej innej chwili czasu (zarówno z przeszłości jak i przyszłości).
  • Przestrzeń, w której wymiarami są pędy oraz położenia nazywana jest przestrzenią fazową. Wówczas, stan układu reprezentowany jest przez pojedynczy punkt w tej przestrzeni.
    • Wymiar przestrzeni fazowej uzależniona jest od liczby stopni swobody. Dokładanie kolejnych wymiarów jest nadmiarowe i prowadzi do powtarzania zawartej już informacji.
    • Zmiana stanu układu odpowiada przemieszczaniu się punktu w przestrzeni fazowej.
    • Innymi słowy - cała klasyczna fizyka to pojedynczy punkt poruszający się w wielowymiarowej przestrzeni!
    • Przestrzeń fazowa traci swój pierwotny sens przy przejściu do mechaniki kwantowej. W tym przypadku pomiar pędów i położeń w pewnej chwili t0 nie definiuje już stanu układu, ponieważ stan układu jest opisany przez funkcję falową. Innymi słowy, analogiem przestrzeni fazowej w mechanice kwantowej jest przestrzeń funkcji falowych.
  • Pęd mogą mieć nie tylko ciała materialne. Pojęcie pędu ma również sens w stosunku do pól np. elektromagnetycznego lub grawitacyjnego.
  • Foton jest przykładek cząstki posiadającej pęd, mimo braku masy (spoczynkowej). Pęd fotonu wynosi:
    p=hλp = \dfrac{h}{\lambda}
    gdzie:
    • hh to stała Plancka,
    • λ\lambda to długość fali fotonu.

Wzór na pęd:#

p=m×vp = m \times v
gdzie:
  • p - pęd
  • m - masa
  • v - prędkość

Wzór na pęd przektszałcony, aby otrzymać masę:#

m=pvm = \dfrac{p}{v}

Wzór na pęd przektszałcony, aby otrzymać prędkość:#

v=pmv = \dfrac{p}{m}

Tagi i linki do tej strony#

Tagi:
Tagi do wersji anglojęzycznej:

Jakie tagi ma ten kalkulator#

Permalink#

Poniżej znaduje się permalink. Permalink to link, który zawiera dane podane przez Ciebie. Po prostu skopiuj go do schowka i podziel się swoją pracą z przyjaciółmi:

Linki do innych stron na ten temat (poza Calcullą)#

Stara wersja strony - linki#

W roku 2016 Calculla przeszła małą rewolucje technologiczną i wszystkie kalkulatory zostały praktycznie napisane od nowa. Stara wersja Calculli jest nadal dostępna w sieci poprzez link: v1.calculla.pl. Zostawiliśmy wersję "1" Calculli w celach archwialnych.
Bezpośredni link do starej wersji:
ten kalkulator w wersji v1 z 2016 roku
JavaScript failed !
So this is static version of this website.
This website works a lot better in JavaScript enabled browser.
Please enable JavaScript.